کاخ تابستانه

کاخ تابستانه بزرگترین مجموعه ییلاقی حفظ شده از خانواده سلطنتی امپراطوری چینگ، (Qin Dynasty 1644 – 1911) آخرین امپراطوری چین است. براساس طرحی که در آن زمان اجرا گردید، کاخ تابستانه  ترکیبیست شاعرانه از صحنه های زیبای طبیعت همچون صخره ها، تپه ها، دریاچه بزرگ کُنمینگ و برکه ها که آثاری دست ساز مانند قصرها، پل ها، راهروهای پرنقش و نگار و آلاچیق ها را در خود جای داده است. به همین دلیل این باغ زیبا را موزه هنرهای سنتی باغ چینی و همچنین موزه باغ سلطنتی نامیده اند.

در سال 1960، کاخ تابستانه به دلیل برخورداری از اهمیت و موقعیت ویژه، جزء آثار فرهنگی و ملی مهم چین قرار گرفت و چندین سال بعد در سال 1998، این باغ به عنوان یک اثر بسیار ارزشمند توسط یونسکو در میان سایت های میراث جهانی به ثبت رسید. هم اکنون کاخ تابستانه به دلیل اهمیت هنرمندانه آثار تاریخی و جلوه های بی مانند طبیعی جزء جاذبه های مهم گردشگری در پکن محسوب می شود.در اواخر دوره امپراطوری چینگ، کاخ تابستانه تبدیل به محل اصلی اقامت خانواده پادشاهی گردید.  آنچه امروزه موجب شهرت بالای کاخ تابستانه شده، وجود مناظر زیبای طبیعی در باغ، شامل دریاچه کُنمینگ، تپه جاودانگی، کوه ها و نهرها می باشد. دریاچه کُنمینگ حدوداً دو سوم ازکل فضای کاخ تابستانه را به خود اختصاص داده است. بر روی این دریاچه پل زیبایی ساخته شده که به پل 17 طاقه (Seventeen-Arch Bridge) معروف است. گشت و گذار با کشتی های اژدها در دریاچه بزرگ کُنمینگ، از بهترین لحظات مفرح در این باغ زیباست.

 کاخ تابستانه قدیمی

این باغ که به کاخ تابستانه قدیمی معروف است، مجموعه ایست از نهرها، پل ها، تپه ها و کاخ های بار عام که در زمان امپراطوری چینگ (Qing Dynasty) در قرن 17 میلادی، به منظور محل زندگی و حکمرانی پادشاه انتخاب گردید. در این دوره امپراطور چیان لُنگ (Long Qian)، این باغ بی نظیر را به عنوان نسخه ای المثنی از باغ های زیبای دیگر شهرهای چین به خصوص شهر زیبای هانگژو طراحی نمود و در ساخت آن، صنعتگران و معماران متخصصی را از سراسر کشور به کار گرفت. معماری این باغ نفیس به دلیل تنوع آن، همیشه مورد توجه بوده است. 95% از باغ بر اساس سبک چینی ساخته شده و تنها در 5% باقیمانده، آثار معماری اروپایی و همچنین معماری تبتی و مغولی دیده می شود.

از دیگر اهداف ساخت باغ سلطنتی، ایجاد مکانی مناسب جهت نگهداری از گنجینه های حکومت و همچنین آثار فرهنگی و کتابهای درباری، زیر نظر پادشاهان امپراطوری چینگ بوده است. در این زمان، از شهر ممنوعه تنها در زمان اجرای مراسم تشریفاتی، استفاده می شده است.به طور کلی کاخ تابستانه قدیمی از 3 بخش تشکیل شده است: باغ روشنایی و کمال (the Garden of Perfection and Light)، باغ چشمه جاویدان (the Garden of Eternal Spring)، باغ چشمه شکوفایی (the Garden of Blossoming Spring).

در طول جنگ جهانی دوم کاخ های عظیم سلطنتی به دستور ژنرال فرانسوی، طی 3 روز تمام در آتش سوخت. در این میان کاخ های چینی، به دلیل استفاده از مصالح چوبی، به طور کامل سوخته شد و از کاخ های غربی، ویرانه ای از سنگ های سوخته بر جای ماند. امروزه کاخ های ویران به عنوان منبعی تاریخی از تهاجم خارجی، همچنان به حال خود باقی مانده اند.