قدیمی ترین محله مرکزی پکن (خوتونگ)

آنچه امروزه از فرهنگ واقعى و قديمى پكن ديده ميشود، بازمانده فرهنگىیست كه ١٠٠ ها سال پيش در كوچه پس كوچه هاى خاكسترى رنگ و شلوغ محله خوتونگ جريان داشته است. اين كوچه هاى پيچ در پيچ در حال حاضر از نقاط مهم توريستى پكن محسوب شده و مورد توجه گردشگران زيادى قرار گرفته است. واژه خوتونگ، لغتى به جا مانده از دوران حكومت مغول بر اين سرزمين می باشد.

معناى تحت الفظى خوتونگ به معناى صداى افتادن سطل آب در چاه است. اما امروزه معنای کاربردی اين لغت به معنى كوچه هاى كم عرض و قديمى ترين محله هاى پكن می باشد. در دوران حكومت مغول ها در پكن كه به حكومت يوان معروف است، تعداد زيادى چاه در سطح شهر كنده شد وهنوز هم تعدادى از چاه هاى خشك شده در منطقه خوتونگ باقى مانده که نشان دهنده خاستگاه اين واژه است.

در زمان امپراطورى يوان (1368- 1279Yuan Dynasty ) پس از استقرار حكومت در پكن، اشراف و بزرگان زمين هايى در نزدیکی درياچه مركزى شهر به دست آوردند و در اطراف چاه هاى پر آب آن خانه هايى براى خود بنا ساختند. از آنجا كه شيوه اصلى زندگى مردم مغول چادر نشينى بود، پس از سكونت در كنار چاه هاى آب، به دليل فراهم بودن نيازهاى اوليه از قبيل آب و مواد غذايى در این مکان، تمايل به يكجا نشينى پيدا كرده و كم كم مراحل تشكيل جوامع اوليه شهرى در پکن جدید پايه ريزى شد. در آن زمان تنها تعداد كمى از كوچه هاى خوتونگ براى اقامت مردم و بزرگان شهر ساخته شد اما در حكومت بعدى يعنى امپراطورى مینگ بر اثر گسترش شهر، تعداد كوچه هاى خوتونگ به بيشتر از هزار عدد رسيد و در زمان آخرين امپراطورى چين (امپراطورى چينگ) اين كوچه ها تا ٢٠٠٠ عدد افزايش يافت. بر تعداد اين ميزان حتى بعد از انقلاب كمونيستى نيز افزوده شد. با ورود به قرن ٢١ و ضرورت شهر سازى گسترده و به خصوص طرح هاى عمرانى قبل از المپيك ٢٠٠٨، تعداد بسيارى از اين محله ها تخريب شد و جاى خود را به ساختمان هاى مدرن و مجهز امروزى داد. این امر منجر شده تا گردشگران تنها شانس ديدن قسمتهاى خاصى از محله های قدیمی كه توسط سازمان توريست چین محافظت ميشوند را داشته باشند.

فرهنگ خاص محله هاى قديمى خوتونگ مبنى بر روابط گرم و عميق همسايگان و هم محلى ها در اين كوچه هاى تنگ و باريك است. با گذر از كوچه هاى پر پيچ و تو در تو مى توان زندگى قديمى مردم پكن را به خوبى تجربه كرد. درميان اين خطوط تمام آنچه مورد احتياج مردم بوده اعم از سرويس هاى بهداشتى و مغازه هاى فروش محصولات يافت مي شده است. اين خيابان هاى قديمى تا قبل از امپراطورى مينگ نامگذارى نشده بود اما بعد از آن بر اساس طبقه شاغل و يا شكل ظاهرى خيابان ها نام گذارى گردید.

هر روزه گردشگران بي شمارى از اين محله هاى تاريخى بازديد مي كنند و نظام طبقاتى و زندگى قديم مردم چين گذشته را در ذهن تداعى می نمایند. زمانى كه خانواده سلطنتى در شهر ممنوعه  طلايى به طور مرفه و اشرافى زندگى ميكردند و مردم عادى در اين كوچه هاى خاكسترى رنگ، زندگى شاد همراه با فقر را تجربه مي نمودند. كسانى كه در اين كوچه ها زندگى ميكردند با فرهنگ توازن و رضايت، زندگى خود را با عشق ميگذراندند و در خانه هاى ساده و كوچك خود زندگى مبتنى بر سادگى را پايه گذارى ميكردند.